Zamyślenie

Na cmentarzu…..

Cóż to za miejsce, gdzie ból i smutek panuje na twarzy?

Rozświetlone jak wielkie miasto, milionami lamp się jarzy.

Miejsce to, to cmentarz, na którym Pan zamknął drzwi żywota,

To tu zostały pochowane, miłość, wspomnienie, pamięć i tęsknota…

Prawdą jest, że czas wszystko zabiera bo zabrać jest w stanie

Lecz nigdy nie zabierze tego co w sercu i duszy człowieka zostanie.

W duszy człowieka jest coś, co nigdy nie minie,

I trwać będzie dopóty gdy w Nas pamięć, miłość i wspomnienie nie zginie…

Dla tych, którzy odeszli na zawsze w nieznany nam świat

Jakże dziś jest ważny symboliczny wieniec, znicz lub kwiat.

Ogniki zapalone na grobach, to nasze serca znaki,

Okaż swe serce i nie przechodź obojętny wokół cmentarza taki…

Odmów różaniec, za wieczny pokój w wiecznej krainie

Gdzie ból nie sięga i łza już nigdy nie płynie.

Ślady w naszej duszy, to czas ziemskiego przemijania,

Tu na cmentarzu przychodzi refleksja i czas przebaczania…

Jak nie kochać tego dnia, który uczy nas pokory

Ten  kto nie wierzy w życie wieczne zapewne jest chory.

Dzień pełen tęsknoty za tym co nie powróci,

Nawet piękno bieli chryzantem nasze oczy smuci…

Zapalmy więc dzisiaj światełko dla miłości wiecznej

Z oczu niech popłyną łzy w tej chwili doczesnej.

Dla tych, którzy już nigdy nie spojrzą nam w oczy,

Ciepło z naszych serc niech ich naszą miłością otoczy…

Niechaj tląca się lampka na grobowej płycie

Uświadamia nam żyjącym, że tu nie kończy się życie.

Niech w duszy człowieka to coś nigdy nie zginie,

Pamięć, miłość, wspomnienie niech będą nawet w ostatniej godzinie…

             Lublin, 16-10-2024                Autor : Roman Dawidziuk